System motywacyjny stosowany w przedszkolu „Pod lipami” w Wiosce

Nagrody:

• pochwały

• stawianie za wzór

• zabawa ulubioną zabawką

• przydzielanie znaczka za poprawne zachowanie

• medal dobrej zabawy

• odznaka sympatycznego przedszkolaka

• list do rodziców

• pochwały przed grupą

• przedszkolak tygodnia – np. dyżurny, pomocnik

• skuteczne wprowadzanie rad w życie

Eliminowanie zachowań niepożądanych następuje poprzez stosowanie konsekwencji takich jak:

• przestrzeganie zawartych umów np. gdy kłócicie się o zabawki, nie bawi się nimi nikt zadość uczynienie wyrządzonej krzywdzie

• naprawienie szkody

• krzesełko do myślenia

• czasowe pozbawienie czasowego przywileju

• zabawy ulubioną zabawką

• przestrzeganie kodeksu przedszkolaka

OTO KILKA RAD NIE TYLKO DLA POCZĄTKUJĄCYCH RODZICÓW PRZEDSZKOLAKÓW

• Wyjdźcie z domu na tyle wcześnie, by po drodze do przedszkola mieć czas na rozmowę i nie poganiać malucha w zdenerwowaniu.

• Zdecydowanie i spokojnie żegnajcie się z pociechą, jednak nie za długo, by nie przedłużać trudnego rozstania

• Płaczącemu brzdącowi powiedźcie, że teraz pocieszy go pani, ponieważ Wy musicie spieszyć siwe do pracy, by równi szybko wrócić po niego przed końcem przedszkolnych zajęć.

• Wspomnijcie, że czekają na niego inne dzieci, które chcą się z nim pobawić i nowe zabawki.

• Pamiętajcie, że wszystkie dzieci, gdy tylko znajdą się w sali, włączają się w zajęcia, wspólne, zabawy, posiłki, rysowanie, śpiewanie, spacery – dlatego nawet przez minutę nie pamiętają o smutku.

• Jeśli minęło już sporo czasu, a sytuacja się nie zmieniła, dobrze by któreś z was wzięło kilka dnia urlopu. Będzie wtedy możliwość, aby wyciszyć negatywne emocje oraz stopniowo przedłużyć pobyt dziecka w przedszkolu. Wtedy łatwiej zaakceptuje nową sytuację.

• pytajcie wychowawczynię lub dyrektora przedszkola, czy możecie choć jeden dzień towarzyszyć swojemu dziecku w zajęciach.

• Ale nawet najlepiej przygotowane do pójścia do przedszkola dzieci mogą mieć trudności z adaptacje, przejawiające się w większości przypadków płaczem, często niechęcią do jedzenia, czasami gorączka i wymiotami. Należy wtedy przyjrzeć się bacznie sobie, gdyż obawy i niepokoje członków rodziny, rodziców, dziadków i opiekunów mogą w sposób nieświadomy być przelane na dziecko i tym samym utrudnić proces adaptacji przedszkolnej.