Do Rodziców

System motywacyjny stosowany w przedszkolu „Pod lipami” w Wiosce

Nagrody:

  • pochwały
  • stawianie za wzór
  • zabawa ulubioną zabawką
  • przydzielanie znaczka za poprawne zachowanie
  • medal dobrej zabawy
  • odznaka sympatycznego przedszkolaka
  • list do rodziców
  • pochwały przed grupą
  • przedszkolak tygodnia – np. dyżurny, pomocnik
  • skuteczne wprowadzanie rad w życie

Eliminowanie zachowań niepożądanych następuje poprzez stosowanie konsekwencji takich jak:

  • przestrzeganie zawartych umów np. gdy kłócicie się o zabawki, nie bawi się nimi nikt zadość uczynienie wyrządzonej krzywdzie
  • naprawienie szkody
  • krzesełko do myślenia
  • czasowe pozbawienie czasowego przywileju
  • zabawy ulubioną zabawką
  • przestrzeganie kodeksu przedszkolaka

OTO KILKA RAD NIE TYLKO DLA POCZĄTKUJĄCYCH RODZICÓW PRZEDSZKOLAKÓW

  • Wyjdźcie z domu na tyle wcześnie, by po drodze do przedszkola mieć czas na rozmowę i nie poganiać malucha w zdenerwowaniu.
  • Zdecydowanie i spokojnie żegnajcie się z pociechą, jednak nie za długo, by nie przedłużać trudnego rozstania
  • Płaczącemu brzdącowi powiedźcie, że teraz pocieszy go pani, ponieważ Wy musicie spieszyć siwe do pracy, by równi szybko wrócić po niego przed końcem przedszkolnych zajęć.
  • Wspomnijcie, że czekają na niego inne dzieci, które chcą się z nim pobawić i nowe zabawki.
  • Pamiętajcie, że wszystkie dzieci, gdy tylko znajdą się w sali, włączają się w zajęcia, wspólne, zabawy, posiłki, rysowanie, śpiewanie, spacery – dlatego nawet przez minutę nie pamiętają o smutku.
  • Jeśli minęło już sporo czasu, a sytuacja się nie zmieniła, dobrze by któreś z was wzięło kilka dnia urlopu. Będzie wtedy możliwość, aby wyciszyć negatywne emocje oraz stopniowo przedłużyć pobyt dziecka w przedszkolu. Wtedy łatwiej zaakceptuje nową sytuację.
  • pytajcie wychowawczynię lub dyrektora przedszkola, czy możecie choć jeden dzień towarzyszyć swojemu dziecku w zajęciach.
  • Ale nawet najlepiej przygotowane do pójścia do przedszkola dzieci mogą mieć trudności z adaptacje, przejawiające się w większości przypadków płaczem, często niechęcią do jedzenia, czasami gorączka i wymiotami. Należy wtedy przyjrzeć się bacznie sobie, gdyż obawy i niepokoje członków rodziny, rodziców, dziadków i opiekunów mogą w sposób nieświadomy być przelane na dziecko i tym samym utrudnić proces adaptacji przedszkolnej.